چند توصیه در راستای مراقبت از مو:

صابونهای دست و بدن برای شستشوی موی سر مناسب نیستند برای این منظور فقط از شامپو استفاده کنید. 
در هنگام شستشوی سر از کشیدن موها و چنگ زدن آنها خوداری کنید ماساژ ملایم با سر انگشتان برای تمیز شدن موها کفایت می کند. 
برای اینکه کف شامپو بخوبی تاثیر کند باید حداقل 2 تا 3 دقیقه  روی سر باقی بماند پس از شستشو  آبکشیدن موها با آب سرد موجب شادابی و درخشان تر شدن رنگ موها می شود. 
برای شانه کردن موها هرگز از برس های نوک تیز فلزی استفاده نکنید. 
در صورت استقاده از سشوار فاصله  آن از موها نباید کمتر از 20 سانتی متر  باشد. 
در هنگام شستشوی موها ماساژ ملایم پوست سر  ترجیحا در جهت رویش موها توسط نوک انگشتان و یا یک برس نرم پلاستیکی با نوک گرد موجب تحریک گردش خون مویرگی در پوست سر و اطراف ریشه موها شده و در نتیجه سبب تقویت موها می گردد. 
دکلره کردن موها و استفاده از اسپری ها و حالت دهنده های مو سبب ضعف خشکی و شکنندگی موها می شود حتی الامکان از مصرف این گونه مواد خودداری کنید.

h

مو خوره

 در حقیقت موخوره با اصطلاحی که در عام آن را به عنوان بیماری می دانند منافات دارد. در حقیقت این یک آسیب مو توسط خود فرد می باشد از جمله این آسیبها می توان از زدن برس بطور خشن به موها یا استفاده از رنگهای مو به طور مکرر و آسیب به مو توسط سشوار می باشد و هیچ نوع عامل قارچی یا میکروبی در ایجاد آن نقش ندارد.

برای از بین بردن موخوره باید روش شانه زدن را اصلاح نمود به این صورت که باید برای شانه کردن از شانه و یا برس غیر فلزی و بطور خیلی ملایم استفاده کرد چون در حقیقت موخوره یک آسیب فیزیکی به مو می باشد. همچنین قیچی کردن انتهای موها و مصرف شامپوهای نرم کننده و حالت دهنده می تواند از ایجاد موخوره جلوگیری کند و در درمان آن موثر باشد.

H

ریزش مو

 در انسان پیاز یا فولیکول مو به دو دسته تقسیم می شود: 

1 ) موی کرکی: در سراسر پوست بدن بجز کف دست و پا این نوع مو دیده می شود. 
2 ) موی انتهایی یا ترمینال: در قسمت سر دیده می شود (بعد از بلوغ جنسی این نوع مو در قسمتهای تناسلی و زیر بغل و همچنین صورت مردان دیده می شود) این نوع مو زبر و خشن می باشد. 

رشد مو دارای دوره ها یا سیکلهایی است که شامل دوره رشد، دوره انتقالی و دوره استراحت می باشد. 
طول مدت دوره رشد مو در سر حدود سه سال، دوره انتقالی 2 تا 4 هفته و دوره استراحت حدود 3 تا 4 ماه می باشد. 
در روی سر انسان حدود صد هزار پیاز مو وجود دارد و با احتساب اینکه هر مو حدود هزار روز رشد دارد؛ پس ریختن روزانه صد مو در سر طبیعی میباشد و بیشتر از آن نیاز به پیگیری دارد. 

علل ریزش مو: 

ریزش مو دارای علتهای فراوانی است که از آن جمله میتوان به موارد ارثی، هورمونى، تغذیه اى، اعصاب و روان، مصرف دارو، بیماریهاى داخلى و پوستی، اعمال جراحی و حاملگی اشاره کرد. 

* طاسی سر نوعی ریزش مو در قسمت جلوی و پیشانی سر میباشد که ادامه یافته و تا وسط سر پیش میرود . البته گاهی در مواردی این ریزش از وسط سر شروع می گردد. 
طاسی در بیشتر موارد در مردان دیده میشود و علت ارثی - هورمونی دارد، این نوع ریزش مو قابل پیشگیری و درمان است و افراد درگیر بایستی با حوصله طول مدت طولانی درمان را تحمل کنند. داروها و توصیه های درمانی گوناگونی وجود دارد که بسته به افراد مختلف این درمان متفاوت میباشد. 

* سوء تغذیه چه بصورت عدم دسترسی به مواد غذایی و چه بصورت رژیم غذائی جهت کاهش وزن و غیره یکی از علتهای ریزش مو می باشد؛کمبود تغذیه ای پروتئین، اسیدهای چرب ضروری (بدن قادر به تولید آنها نیست و باید از طریق غذا به بدن برسد) و کمبود ویتامینها و املاح از علل مهم ریزش مو که قابل پیشگیری و درمان می باشند. 
ِِِِِِشــایعــــــــــــترین علت ریزش مو در خانمـــــــــــــها از سنین نوجوانی تا سنین میانسالی کمبود آهن بدن می باشد، که با مصرف غذاهای حاوی آهن و یا قرص آهن این مشکل بر طرف می گردد. 

* وجود استرس (فشار روحی)، ناراحتی و افسردگی می توانند از علل ریزش مو در افراد باشند. مثلا" استرس از امتحان و یا افسردگی در جوانان که امروزه بطور فراوان دیده می شود. 
با کنترل این هیجانات (که البته اگر بوسیله خود شخص صورت گیرد نتیجه مطلوبتری دارد؛ چون مصرف داروهای اعصاب نیز باعث ریزش مو در بعضی افراد می گردد.) در مدت زمان کوتاهی این ریزش مو برطرف می گردد. 

* از علل دیگر ریزش مو می توان مصرف داروها را نام برد، همه داروها باعث ریزش مو نمی شوند و یک داروی خاص نیز در تمام افراد باعث ریزش مو نمی شود (بعضی افراد به داروهای خاصی حساسیت بیشتری نشان می دهند که مربوط به سیستم داخلی بدن در غیر فعال کردن و هضم دارو دارد). 
البته داروهایی هستند که در بیشتر افراد باعث ریزش مو می شوند (از این گروه داروها می توان داروهایی که بعنوان شیمی درمانی استفاده می شوند را نام برد). 
مصرف داروهای اعصاب و قرص های پیشگیری از حاملگی و داروهای قلبی در افراد زیادی باعث این عارضه می شوند. 

* بعضی از بیماریهایی داخلی و پوست میتوانند ریزش مو ایجاد کنند؛ مثلا" وجود تب بالا باعث ریزش مو در افراد در آینده (حدودا" بعد از 3 ماه) میشود. 
افرادی که مبتلا به بیماری موضعی پوستی در قسمت سر باشند و یا درگیری پوستی وسیع دارند می توانند ریزش مو داشته باشند از جمله این بیماریها می توان درگیری گسترده داءصدف، لوپوس، بیماریهای تاولی و غیره را نام برد. 

* اعمال جراحی و حاملگی نیز می توانند باعث ریزش مو شوند. فاصله مدت این بیماریها و شروع ریزش مو معمولا" 3 ماه می باشد؛ مثلا"در خانمها حدود 3 ماه بعد از زایمان ریزش مو شروع می شود که علتهای زیادی برای آن وجود دارد از جمله کم خونی، وجود استرس زایمان، بالا بودن هورمونهای جنسی در طول حاملگی و غیره. 
در این افراد با بیماری خاص و ریزش مو با برطرف شدن و درمان بیماری زمینه ای ریزش مو نیز برطرف می گردد. 

علتهای دیگری نیز وجود دارد که در افراد محدودی ریزش مو ایجاد می کنند و ذکر آنها در حوصله این مبحث نمی